Met koelcontainers worden doorgaans drankenkoelkasten, koelkasten, gebaksvitrines, enz. van supermarkten bedoeld, met temperaturen onder de 8 °C. Vrienden die wereldwijd actief zijn in de import van koelketenproducten, hebben deze verwarring allemaal wel eens gehad: ze onderhandelen over een zeevracht van $ 4.000 per container, maar de uiteindelijke totale kosten lopen op tot bijna $ 6.000.
Geïmporteerde koelcontainers verschillen van gewone droge containers. Hun transportkosten bestaan uit een samengesteld systeem van "basistarieven + premies voor temperatuurregeling + risicotoeslagen". Een kleine omissie in welke schakel dan ook kan leiden tot kosten die uit de hand lopen.
In combinatie met de recente kostenberekening voor het geïmporteerde diepvriesvlees van een klant uit Europa, verduidelijken we deze kostenposten die achter de zeevracht schuilgaan, zodat u kostenvalkuilen kunt vermijden.
I. Kernkosten voor transport: Zeevracht is slechts de “toegangsprijs”
Dit deel is het "grootste deel" van de kosten, maar het is zeker geen enkel onderdeel van de zeevracht. Het bestaat uit "basisvracht + toeslagen exclusief voor de koelketen" met een extreem hoge volatiliteit.
1. Basis zeevracht: Het is normaal dat koelketenvracht 30%-50% duurder is dan gewone containers
Koelcontainers moeten de speciale koelruimte van de rederij innemen en vereisen een continue stroomvoorziening om de temperatuur laag te houden. Het basisvrachttarief ligt daarom veel hoger dan dat van gewone droge containers. Neem bijvoorbeeld 20GP-containers: de zeevrachtprijs voor algemene vracht van Europa naar China bedraagt ongeveer $ 1.600-$ 2.200, terwijl de prijs voor koelcontainers die direct voor bevroren vlees worden gebruikt, oploopt tot $ 3.500-$ 4.500. Het verschil op routes in Zuidoost-Azië is duidelijker: gewone containers kosten $ 800-$ 1.200, terwijl de prijs voor koelcontainers verdubbelt tot $ 1.800-$ 2.500.
Hierbij moet worden opgemerkt dat het prijsverschil ook groot is bij verschillende eisen aan de temperatuurregeling: bevroren vlees heeft een constante temperatuur van -18°C tot -25°C nodig en de energiekosten hiervan liggen 20%-30% hoger dan die van koelcontainers voor zuivelproducten met een temperatuur van 0°C-4°C.
2. Toeslagen: Olieprijzen en seizoenen kunnen de kosten tot een 'achtbaan' maken
Dit onderdeel zal naar alle waarschijnlijkheid het budget overschrijden en het zijn allemaal ‘rigide uitgaven’ die rederijen naar believen kunnen verhogen:
- Bunker Adjustment Factor (BAF/BRC): Het koelsysteem van koelcontainers moet continu werken en het brandstofverbruik is veel hoger dan dat van gewone containers, waardoor het aandeel brandstoftoeslag ook hoger is. In het derde kwartaal van 2024 bedroeg de brandstoftoeslag per container ongeveer $ 400-$ 800, goed voor 15%-25% van de totale vracht. Zo heeft MSC onlangs aangekondigd dat de brandstoftoeslag voor gekoelde goederen die naar de Verenigde Staten worden geëxporteerd vanaf 1 maart 2025 zal worden verhoogd, in navolging van de schommelingen van de internationale olieprijzen.
- Peak Season Surcharge (PSS): Deze toeslag is onvermijdelijk tijdens festivals of oogstseizoenen in productiegebieden. Bijvoorbeeld, tijdens het hoogseizoen van de export van Chileens fruit in de zomer op het zuidelijk halfrond, wordt voor koelcontainers die naar de Verenigde Staten worden verzonden een piekseizoentoeslag van $ 500 per container in rekening gebracht; twee maanden vóór het Lentefestival in China stijgt het vrachttarief voor koelcontainers van Europa naar China direct met 30%-50%.
- Toeslag voor apparatuur: Als er gebruik wordt gemaakt van hoogwaardige koelcontainers met vochtigheidsregeling, of als er voorkoeling nodig is, brengt de rederij extra kosten voor het gebruik van de apparatuur in rekening van $ 200-$ 500 per container. Dit is gebruikelijk bij de import van hoogwaardig fruit.
II. Havens en douaneafhandeling: het meest vatbaar voor “verborgen kosten”
Veel mensen berekenen alleen de kosten vóór aankomst in de haven, maar negeren de "tijdskosten" van het verblijf van de koelcontainer in de haven - de dagelijkse kosten van een koelcontainer in de haven zijn 2-3 keer zo hoog als die van een gewone container.
1. Liggeld + detentie: de “tijdmoordenaar” van koelcontainers
Rederijen hanteren doorgaans een gratis containertermijn van 3-5 dagen en de gratis opslagperiode in de haven bedraagt 2-3 dagen. Zodra deze termijn wordt overschreden, verdubbelt de vergoeding dagelijks. 100% van het geïmporteerde voedsel moet worden geïnspecteerd en in quarantaine worden geplaatst. Als de haven overbelast is, kan de liggeld alleen al oplopen tot 500-1500 yuan per dag, en de kosten voor het bewaren van koelcontainers zijn nog hoger, namelijk 100-200 dollar per dag.
Een klant importeerde bevroren vlees uit Frankrijk. Door onjuiste informatie op het certificaat van oorsprong liep de douaneafhandeling vijf dagen vertraging op en kostte alleen al de demurrage + detentiekosten meer dan 8.000 RMB, bijna 20% meer dan verwacht.
2. Douaneafhandeling en inspectie: nalevingskosten kunnen niet worden bespaard
Dit onderdeel is een vaste uitgave, maar er moet wel aandacht worden besteed aan een ‘juiste aangifte’ om extra kosten te voorkomen:
- Reguliere kosten: douaneaangiftekosten (200-500 yuan per ticket), inspectiekosten (300-800 yuan per ticket) en inspectiekosten (500-1000 yuan) zijn standaard. Indien tijdelijke opslag in een koelcel onder douanetoezicht vereist is, worden er opslagkosten van 300-500 yuan per dag in rekening gebracht.
- Tarieven en btw: Dit is het "grootste deel" van de kosten, maar kan worden bespaard door middel van handelsovereenkomsten. Zo kunnen Thaise doerians met het FORM E-certificaat van RCEP belastingvrij worden geïmporteerd; Australische zuivelproducten kunnen hun tarieven direct tot 0% verlagen met een certificaat van oorsprong. Bovendien moet de HS-code correct zijn. Zo kan ijs dat is geclassificeerd onder 2105.00 (met een tarief van 6%) duizenden dollars aan belastingen per verpakking besparen in vergelijking met ijs dat is geclassificeerd onder 0403 (met een tarief van 10%).
III. Hulpkosten: ogenschijnlijk klein, maar opgeteld een verrassend bedrag
De individuele kosten van deze links zijn niet hoog, maar ze lopen op tot wel 10-15% van de totale kosten.
1. Verpakkings- en exploitatiekosten: betalen voor het behoud van versheid
Gekoelde goederen vereisen een vocht- en schokbestendige speciale verpakking. Zo kan vacuümverpakking van bevroren vlees het volume met 30% verminderen, wat niet alleen vracht bespaart, maar ook de versheid behoudt. De verpakkingskosten bedragen echter $ 100-$ 300 per container. Bovendien zijn professionele heftrucks voor de koelketen nodig voor het laden en lossen, en de operationele kosten liggen 50% hoger dan die van algemene goederen. Als de goederen gevoelig zijn voor stoten en handmatig licht geplaatst moeten worden, zullen de kosten verder stijgen.
2. Verzekeringspremie: Bescherming voor “bederfelijke goederen”
Zodra de temperatuurregeling van gekoelde goederen faalt, is het een total loss, dus de verzekering is niet meer te redden. Meestal wordt een verzekering afgesloten tegen 0,3%-0,8% van de waarde van de goederen. Voor bijvoorbeeld $ 50.000 aan bevroren vlees bedraagt de premie ongeveer $ 150-$ 400. Voor lange routes zoals Zuid-Amerika en Afrika loopt de premie op tot meer dan 1%, omdat hoe langer de transporttijd, hoe groter het risico op temperatuurbeheersing.
3. Binnenlandse transportkosten: de kosten van de laatste kilometer
Voor transport van de haven naar de koelopslag in het binnenland zijn de vrachtkosten van koelwagens 40% hoger dan die van gewone vrachtwagens. Zo bedragen de transportkosten voor een koelcontainer van 20 GP van de haven van Shanghai naar een koelopslag in Suzhou 1.500-2.000 yuan. Voor transport naar de centrale en westelijke regio's komen daar 200-300 yuan per 100 kilometer bij, plus de lege retourkosten.
IV. Praktische vaardigheden voor kostenbeheersing: 3 manieren om 20% kosten te besparen
Nadat u de kostensamenstelling begrijpt, kunt u kostenbeheersing op een georganiseerde manier uitvoeren. Hier zijn enkele beproefde methoden:
1. Kies LCL voor kleine partijen en sluit langetermijncontracten af voor grote partijen:
Bij een vrachtvolume van minder dan 5 kubieke meter bespaart LCL (Less than Container Load) 40%-60% vracht ten opzichte van FCL. Hoewel de tijdsbesparing 5-10 dagen lager ligt, is het geschikt voor proeforders. Als het jaarlijkse boekingsvolume meer dan 50 containers bedraagt, sluit u rechtstreeks met de rederij een langetermijnovereenkomst af voor een korting van 5%-15%.
2. Controleer de temperatuur en tijd nauwkeurig om energieverspilling te verminderen:
Stel de minimaal vereiste temperatuur in op basis van de kenmerken van de goederen. Bananen kunnen bijvoorbeeld worden bewaard bij 13 °C en hoeven niet tot 0 °C te worden verlaagd. Neem vooraf contact op met de douane om de materialen voor te bereiden vóór aankomst in de haven, de inspectietijd te verkorten tot maximaal één dag en wachttijden te voorkomen.
3. Gebruik technologie om kosten te verlagen:
Installeer GPS-temperatuurbewaking op koelcontainers om temperatuurveranderingen in realtime bij te houden en zo totaal verlies door apparatuurstoringen te voorkomen. Gebruik een geautomatiseerd magazijnsysteem, waarmee u de bedrijfskosten van koelopslag met 10%-20% kunt verlagen.
Tot slot nog een samenvatting: de kostenberekening moet ‘flexibele ruimte’ overlaten
De kostenformule voor geïmporteerde koelcontainers kan als volgt worden samengevat: (basis zeevracht + toeslagen) + (havengelden + inklaringskosten) + (verpakking + verzekering + binnenlandse transportkosten) + 10% flexibel budget. Deze 10% is cruciaal om noodsituaties zoals stijgende brandstofprijzen en vertragingen bij de inklaring op te vangen.
De kern van koelketentransport is immers 'behoud van versheid'. In plaats van zuinig te zijn met noodzakelijke kosten, is het beter om verborgen uitgaven te beperken door een nauwkeurige planning – het handhaven van de kwaliteit van de goederen is de grootste kostenbesparing.
Geplaatst op: 12-11-2025 Weergaven: